شربت اشتها آور کودکان چیست و چه تاثیری دارد؟

علل کاهش اشتها در کودکان

اما در ابتدا باید بعضی از علل شایع کم اشتهایی در نوزادان را بشناسید که عبارت هستند از:

بهبودی از بیماری:

اگر کودک شما معمولا خوب غذا نمی‌خورد و عادت‌های غذایی نامناسبی را از خود نشان می دهد، ممکن است به این دلیل باشد که او بیمار یا در حال بهبودی بعد از بیماری است.

هنگام مبارزه با یک بیماری‌، تمام فرآیندهای بدن از جمله گوارش دچار اختلال می‌شوند. این اختلالات منجر به از دست دادن اشتها می‌شوند.

حتی پس از نابود شدن عامل بیماری، داروها و عوارض جانبی آن می‌تواند باعث شود تا فرآیند گوارش کندتر به حالت عادی بازگردد و طعم غذا نیز ناخوشایند شود.

کمبود روی:

یکی از اجزای اصلی مورد نیاز معده برای هضم غذا، اسید کلریدریک است. این اسید نیز به تحریک احساس گرسنگی کمک می‌کند.

روی در درجه اول مسئول تولید این اسید است. بنابراین اگر کودک شما اشتهای کمی دارد، احتمال دارد که از کمبود روی رنج ببرد. روی می‌تواند به‌راحتی با تغییر رژیم غذایی تعادل خود را تنظیم کند. استفاده از مرغ، آجیل بادام زمینی، سبوس گندم، دانه کدو تنبل و سایر اقلام غنی از روی می‌تواند سطح این عنصر را به حالت عادی بازگرداند.

هضم نامناسب:

برای پردازش و هضم غذای معده به انرژی نیاز است. هنگامی که معده از سوء هاضمه، گازها، گاز معده یا موارد دیگر رنج می برد. این انرژی تحت تأثیر قرار می‌گیرد. همچنین بیماری‌ها می‌توانند منجر به هضم نامناسب و کاهش اشتها شوند.

کند شدن رشد:

هر کم اشتهایی نشانه مشکل نیست. اگر فرزند شما شیرخوار است، اشتها و تغذیه او ممکن است در ماه‌های اولیه ثابت یا در حال افزایش باشد.

اما درست بعد از 4-5 ماه، رشد کمی کند می‌شود و انرژی مورد نیاز برای انجام این کار نیز کاهش می‌یابد. این امر ناگزیر منجر به کاهش اشتها می‌شود که کاملا روند طبیعی سیستم رشد کودک است.

غذای مشابه و تکراری:

همه رژیم‌های غذایی باید در حد اعتدال و از نوع مناسب و غنی باشند. اگر کودک شما غذاهای زیادی از غلات کامل مصرف می‌کند، می‌تواند او را برای مدت طولانی سیر نگه دارد.

غلات کامل حاوی فیبر هستند و برای هضم کامل به زمان زیادی نیاز دارند. در عین حال اگر کودک شما بیش از حد نیاز به شیر گاو یا حتی شیرخشک وابسته باشد، این موضوع می‌تواند بر اشتها تأثیر منفی بگذارد و باعث شود او به هیچ وجه احساس گرسنگی نکند.

بیماری های کوتاه مدت:

سرماخوردگی، عفونت گلو، اسهال و استفراغ از جمله بیماری های کوتاه مدتی هستند که می توانند به طور موقت اشتهای کودک را تحت تاثیر قرار دهند.

دندان درآوردن:

برای بسیاری از کودکان، دندان درآوردن با درد و ناراحتی همراه است و همین موضوع می تواند باعث کاهش میل به غذا خوردن شود.

مسائل روحی:

 استرس، اضطراب و مشکلات عاطفی نیز می توانند بر اشتهای کودک تاثیر بگذارند.

انتخاب گری:

برخی از کودکان در سنین نوپایی، به شدت به انتخاب غذا حساس می شوند و تمایل دارند فقط غذاهای خاصی را بخورند. این رفتار تا زمانی که با کمبود مواد مغذی همراه نباشد، جای نگرانی ندارد.

پر خوری:

 گاهی اوقات، پر خوری بین وعده های غذایی، می تواند منجر به بی اشتهایی در وعده های اصلی شود.